Tybalt
Herinneringen, die je verzint, wat zijn ze mooi
Je jeugd is als een lied dat klinkt, je vergeet haar nooit
Toch voel ik mij van haar beroofd, ik ben haar kwijt
De haat heeft mijn jeugd vermoord, wat heb ik spijt
Men hield mij een waarheid voor, die een leugen was
Mijn onschuld die ik toen verloor, begrijp ik nu pas
Zo werd deze jongen groot, zonder veel gevoel
Het kind in mij ging langzaam dood, dat was hun doel
Kil, wat is het hier kil
Kil, altijd te kil
‘t Is mijn schuld niet
‘t Is mijn schuld niet
Mijn ouders maakten mij toch zo
En wat je ziet is niet zo mooi
‘t Is mijn schuld niet
‘t Is mijn schuld niet
Zij zaaiden in mijn hart de haat
Verwekten in mij al het kwaad
‘t Is mijn schuld niet
Kijk me nu niet verwijtend aan
‘t Is mijn schuld niet
Ik heb de wereld niets misdaan
Ik ben alleen de weg gegaan
Die zij zijn voorgegaan
‘t Is mijn schuld niet, oh
Nee, nee, nee
‘t Is mijn schuld niet
Kijk me nu niet verwijtend aan
‘t Is mijn schuld niet
Ik heb de wereld niets misdaan
Ik ben alleen de weg gegaan
Die zij zijn voorgegaan
Herinneringen, die je verzint, wat zijn ze mooi
Je jeugd is als een lied dat klinkt, je vergeet haar nooit
Toch voel ik mij van haar beroofd, ik ben haar kwijt
Het kind in mij ging langzaam dood, wat heb ik spijt
|
|